Odwiedzający nasze skromne progi turyści mogą od kilku miesięcy zwiedzać Izbę Tortur, a od kilku dni Komnatę Garderobianą. Te dwie ekspozycje napawają nas dumą, gdy goście kończą zwiedzanie zadowoleni. Nie spoczywamy jednak na laurach, prace nad niemodlińską twierdzą trwają i długo jeszcze nie będą ukończone.
W nadchodzących tygodniach skupiać się będziemy na kilku ważnych projektach: remoncie murów i dachów, kaplicy, w której odkryliśmy cenne znalezisko, renowacji zegara oraz budowaniu kolejnej ekspozycji. W jednej z zamkowych sal zamierzamy stworzyć… zbrojownię.
To coś, bez czego nie może się obyć żadna szanująca się twierdza. Bo czym niby odpierać ataki nieprzyjaciół i wykonywać wypady na teren wroga? Od kilku tygodni przeczesujemy aukcje i ogłoszenia kolekcjonerów w poszukiwaniu oryginalnych eksponatów z epoki. Mamy na oku także zakłady rusznikarskie i płatnerskie, które zajmują się produkcją wysokiej klasy replik. Na chwilę obecną jesteśmy już dumnymi posiadaczami zbroi płytowej!
Zamówiliśmy także kilka modeli broni palnej, tzw. samopałów, pistoletów skałkowych. Te cuda niegdysiejszej inżynierii wojskowej, precyzyjne, jak na swoje czasy, mechanizmy, budziły i budzą postrach na polach bitew. Teraz zawisną na ścianach i staną w gablotach. Zdradzimy, że niektóre z nich będzie można dotknąć, potrzymać w dłoni…. Może pokusimy się nawet o pokazy strzelectwa lub pojedynków? Muzeum w Gliwicach kilka miesięcy temu prezentowało wspaniały pojedynek szlachecki, chętnie się tym wydarzenie, zainspirujemy. Huku i dymu było, co nie miara. Kto wie, czy i do Niemodlina nie zawitają niebawem takie atrakcje…
Na pewno nie zabraknie u nas ekspozycji obejmującej także broń białą – miecze, noże, topory bojowe i broń drzewcową, taką jak halabardy i włócznie. Powinny się pojawić łuki, kusze, elementy ochronne takie jak kolczugi, hełmy, misiurki, tarcze i zbroje. Cały arsenał niegdysiejszych drużyn rycerskich.
Wystawę staramy się przygotować tak, by prezentowała ona przekrojowo kolekcją śmiercionośnych narzędzi. Składowych nowej wystawy będzie sporo, na początek kilkadziesiąt egzemplarzy, których liczba powinna rosnąć wraz z upływem czasu i zapotrzebowaniem naszych gości.
Już niebawem zaprosimy zwiedzających także na lekcje muzealne, na których dowiedzą się, jak używano tego typu broni i w jaki sposób była wytwarzana. Sama produkcja mieczy nie była tak prosta jak się niektórym wydaje i nie ograniczała jedynie do uderzania młotem w rozgrzane żelazo…
Mamy nadzieję, że nasze przygotowania, które powoli nabierają rozpędu, okażą się wystarczające. O kolejnych eksponatach, konkretnych ustaleniach i, co najważniejsze, terminach informować będziemy ma bieżąco, w kolejnych tygodniach. Pracy przed nami sporo, ale coraz wyraźniej widzimy odległy cel naszej powolnej wędrówki.
Wszystko to trwa, gdyż chcemy by wszystko było dopięte na ostatni guzik. Niepodobnym byłoby strzelić sobie… w stopę. Nieprawdaż?