Historia
W 1313 roku w Niemodlinie utworzono Księstwo Niemodlińskie, a zamek który powstał na kształcie dawnej kasztelani stał się siedzibą księcia Bolka I Niemodlińskiego. Wieżę w Niemodlinie pozbawiono wówczas stożkowatego nasypu ziemnego, otoczono ją rozległym dziedzińcem i biegnącym dookoła murem ceglanym wzniesionym po wewnętrznej stronie dotychczasowej fosy.
W takiej konstrukcji zamek funkcjonował do 1428 roku, kiedy został zniszczony przez najazd husycki. Po tych wydarzeniach zamek przebudowano. Wieżę rozebrano a przy murze obronnym wybudowano wygodniejszy trójkondygnacyjny budynek mieszkalny. Pałac wzniósł się na miejscu dzisiejszego południowo-zachodniego skrzydła zamku.
Po śmierci ostatniego piasta Jana Dobrego w 1352 roku, zamek przechodził z rąk do rąk. Zajmowała się nim rodzina Hohenzollern, Izabela Jagiellonka, Mateusz von Logau. Ostatnim był Caspar Puckler z Grodźca, przejął dobra niemodlińskie przez umowę zastawu z cesarzem Maksymilianem II Habsburgiem.
W 1552 roku w Niemodlinie wybuchł pożar, licznie ucierpiało miasto oraz zamek. Puckler podjął się renowacji zamczyska a dobra niemodlińskie wykupił w 1581 roku za kwotę 32tysięcy talarów i stał się właścicielem ziem. W 1578 roku na miejscu średniowiecznego założenia zaczęła powstawać późnorenesansowa budowla z zachowaniem cech warowni. Do ubogiego w wygody pałacu dobudowano kuchnię, już wtedy najprawdopodobniej zamek posiadał renesansowe trójkondygnacyjne krużganki. W 1589 roku dobudowano północno-zachodnie skrzydło z wieżą bramną na osi, w narożu między skrzydłami postawiono wieżyczkę, która mieściła klatkę schodową. Pozostałością z tej przebudowy w najczystszej i niemal nie zmienionej postaci jest wieża bramna ozdobiona wtedy dekoracją sgraffitową oraz smukłym hełmem z dwupiętrową latarnią. Na wieży zamontowano mechanizm zegarowy wyposażony w dwa dzwony „talerzowe”.
W 1600 roku w zamku pojawia się nowe nazwisko właścicieli – Polixena Puckler zostaje żoną Weighardta Promitza, przez pięćdziesiąt lat do tego rodu należą ziemie niemodlińskie, oni też wprowadzają kolejne zmiany w wyglądzie zamku. Budowla przybiera formę zamkniętego czworoboku z arkadowym dziedzińcem, Dobudowane zostało skrzydło z kaplicą oraz skrzydło południowo wschodnie jako łącznik z otwartą na przestrzał galerią na piętrze. Po bezdzietnej śmierci syna Polixeny, panem na Niemodlinie został kuzyn młodego Pucklera, Bernard von Zierotin.
W połowie XVIII wieku dokonano kolejnych zmian w wyglądzie zamczyska. Przebudowano dachy i udekorowano okna w elewacjach zewnętrznych w postaci obramień i nadokienników. Przebudowano most nad zamkową fosą i ustawiono na nim cztery barokowe figury. Zamek przestał mieć charakter obronny, stał się palazzo in forteca.
Ostatnim rodem hrabiowskim, który osiadł w Niemodlinie był ród Praschma. Michael von Zierotin w 1779 roku, w testamencie dobra niemodlińskie pozostawił swojemu siostrzeńcowi Janowi Nepomucenowi II Carlowi Praschma. Praschmowie zamek zmieniali zgodnie z duchem panujących i przemijających epok stylowych. Zaś panowanie nad ziemiami niemodlińskimi przejmowali kolejno najstarsi synowie.
W 1787 dokonano pierwszych remontów – zamurowano galerię, wstawiono okna tworząc pomieszczenia mieszkalne. W 1822 w arkadach wstawiono okna co miało zwiększyć komfort mieszkania i zatrzymać ciepło, dokończono zasypywanie fosy i dookoła zamku powstał ogród w stylu angielskim. W 1873 Kaplica zyskała wystrój neogotycki prze podniesienie o jedno piętro stropów, zastosowano sklepienia żebrowe z lunetami oraz wprowadzono naścienne polichromie. Po 1909 roku do zamku została poprowadzona elektryczność, wodociągi oraz centralne ogrzewanie. W tym czasie przeprowadzono pierwsze świadome działania konserwatorskie, które po 1935 roku kontynuował Friedrich Leopold Praschma.
Podczas II wojny światowej w części zamkowych powierzchni ulokowano szpital wojenny Rzeszy. W 1942 roku skonfiskowano XVI wieczne dzwony z wieży bramnej, w celu przetopienia na broń. W styczniu 1945 roku gdy zbliżał się front Praschmowie opuścili swoje dobra nigdy do nich nie wracając, osiedlili się w Zachodnich Niemczech.
Po wyjeździe ostatniego hrabiowskiego rodu z murów zamkowych, Niemodlin zajęła Armia Czerwona. W zamku funkcjonował szpital, posterunek milicji a na terenie zamkowego folwarku zorganizowano obóz pracy dla pozostałej ludności niemieckiej. W tym okresie pozbawiono zamek znacznej części ruchomego wyposażenia.
W grudniu 1945 roku właścicielem zamku zostało miasto Niemodlin, wydzierżawiając budynki Publicznemu Gimnazjum Koedukacyjnemu, które następnie przerodziło się w Liceum Ogólnokształcące. W zamku głównym znajdowały się klasy oraz kilka mieszkań dla nauczycieli, w oficynie zorganizowano internat a na terenach folwarcznych powstało przyszkolne gospodarstwo rolne. W zamkowych murach uczyło się przeszło 20 roczników, szkoła w tym miejscu funkcjonowała do 1971 roku. Następnie w różnych częściach Zamku ulokowano instytucje takie jak na przykład: Biblioteka Pedagogiczna czy Ognisko Muzyczne. W 1978 roku zamek przekazany został Ministerstwu Sprawiedliwości i Okręgowemu Zarządowi Zakładów Karnych w celu zaadoptowania budowli na szkołę pracowników służby więziennej.
W 1990 roku zamek trafił w prywatne ręce, ówczesny właściciel tchnął życie w zamkowe mury, jednak było to na chwilę w 2006 roku, zamek przeszedł w kolejne ręce. W ostatnim roku pod prywatnymi skrzydłami zamek zyskał sławę dzięki filmowi „Jasminum”. To tutaj Jan Jakub Kolski oczarowany scenografią oraz bogatą historią zamczyska postanowił ulokować klasztor. Główne role w filmie odegrali Janusz Gajos, Franciszek Pieczka, Grażyna Błęcka-Kolska czy Bogusław Linda. Filmowe elementy do dziś możemy obserwować w otoczeniu zamkowym. Są to kolorowe szybki w oknach i trzy malowidła prezentujące kwiaty śliwy, czeremchy i czereśni w portalach dookoła drzwi celi mnichów. Od 2006 roku Zamek pozostawał zamknięty i choć zmieniali się kolejni właściciele to w jego murach hulał tylko wiatr dokonując ogromnych zniszczeń.
Los zamku odmienił się w 2015 roku kiedy przejęła go Grupa A&A z Łodzi. Powołała ona Fundację na rzecz Zamku Książęcego Niemodlin 1313, która rozpoczęła ratowanie zabytku. Na początku zabezpieczono i wyremontowano dach. Naprawiono więźbę i wymieniono pokrycie. Ułożono ponad 100 tysięcy nowych dachówek wykonanych zgodnie z wymogami konserwatorskimi. Na każdej z nich widnieje napis :„A&A Majsterek” czyli inicjały właścicieli zamku oraz „Zamek Niemodlin 1313” – umowna data powstania zamczysta. Kolejną potężną inwestycją była renowacja podziemi. Dziś – oczyszczone i odnowione piwnice – są miejscem wystawy urozmaicającej trasę zwiedzania lochów. Także zamkowy park zmienił swoje oblicze. Kiedyś zarośnięty chwastami – dziś zadbany, z nowymi alejkami okalającymi zabytek.
Zapraszamy na spacer wokół Zamku Książęcego Niemodlin. Na spotkanie ze stadem danieli oraz z figurami świętych na renesansowym moście. Święci: Antoni, Florian, Wendelin oraz Jan Nepomucen czuwają nad losem naszego wspólnego, historycznego dziedzictwa.
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |